آشنایی با سیستم نیلینگ یا میخکوبی

سیستم سازه نگهبانی که هدف آن محافظت از گود یا شیروانی خاک به شیوه ی غیرفعال است را نیلینگ یا میخ‌کوبی خاک (Soil Nailing) می نامند . نیلینگ خاک نصب و تزریق میلگردهای فولادی با فاصله نزدیک در زمین را شامل می شود. متناسب با پیشروی عملیات اجرا از بالا به پایین، با این هدف تامین یکپارچگی، شاتکریت یا دیوار بتنی بوجود می آید . لازم به ذکر است که کاربرد متد نیلینگ به خاک‌ها محدود نمی شود بلکه در مصالحی مانند سنگ نرم یا هوازده نیز بکار گرفته می شود .

اصلی ترین قسمت های یک سیستم نیلینگ چه چیزهای هستند ؟

1. میلگرد مسلح کننده: می توان از میلگرد مسلح کننده بعنوان اصلی ترین بخش نیلینگ خاک نام برد . این میلگرد در گمانه­‌هایی که از قبل حفر شده اند تعبیه شده و سپس دوغاب تزریق می­‌ گردد. تنش کششی بصورت غیرفعال و به دنبال مراحل بعدی حفاری و جابجائی­‌های بوجود آمده در توده خاک، در میلگرد ایجاد می‌­ شود.
2. دوغاب: بعد از اینکه میلگرد در گمانه‌‌، قرار گرفت نوبت به تزریق دوغا‌‌‌‌ب می رسد .‌‍ در پروسه ناتقال تنش از زمین به میلگرد دوغاب نقش اصلی را ایفا می کند. علاوه بر آن با استفاده از دوغاب یک سطح ایجاد می شود که مانع خوردگی شده و مانند یک سد محافظتی عمل می کند.
3. فاصله دهنده (Centralizer): بطور معمول در ساخت فاصله دهنده ها، از مواد سینتتیک استفاده می‌شود، با هدف حفظ فاصله میلگرد از دیواره گمانه و دارا بودن کمترین ضخامت دوغاب در سرتاسر میلگرد بخش و تزریق می گردد.
4.  اقدامات محافظت در مقابل خوردگی: افزون بر دوغاب سیمان که از نظر فیزیکی و شیمیایی از میلگرد محافظت بعمل می آورد، به احتمال زیاد و در صورت نیاز باید سایر روشهای دیگر (از ج‍مله غلاف پلاستیکی یا پوشش اپوکسی) را بمنظور بالا بردن سطح محافظت در برابر خوردگی مورد استفاده قرار داد .
5. هد نیل: به قسمت پایانی رزوه شده میلگرد هد نیل می گویند که خارج از سطح دیوار قرار می گیرد، و توسط اتصال جوشی یا رزوه ای به صفحه هد نیل نصب شده و میخ را به سطح شیب یا دیوار گود وصل می کند. هد نیل با توجه به نوع اتصال اجزاء مهره، واشر و صفحه فولادی، صفحات لچکی و جوش را شامل می‌­شود.
6.  پوشش سطحی: برای محافظت خاک بین میخ ها در مقابل فرسودگی و ناپایداری موضعی، بوجود آوردن ارتباط و یکپارچگی بین میخ ها و ایجاد سطح باربر مناسب برای صفحه سرمیخ، با نصب شبکه فولادی و بتن پاشی یا آرماتوربندی و اجرای بتن درجا یک پوشش سطحی موقت یا دائم ایجاد می گردد.
7.  سیستم زهکشی: چنانچه آب وجود داشته باشد و یا حضور آن محتمل باشد ، برای اینکه از بوجود آمدن فشار آب در پشت پوشش سطحی ممانعت شود ، و با این هدف که آب های نفوذی جمع آوری و منتقل شود ، حضور و اجرای سیستم زهکشی ضرورت می یابد . آبهای جمع آوری شده به بیرون از محدوده شیب یا گود منتقل می شوند.

نحوه اجرای سیستم نیلینگ

برای اجرای سیستم نیلینگ چه مراحلی مورد نیاز است ؟

1. ابتدا باید گمانه های واقع در قلمرو خاکبرداری شده در دیواره گود حفاری شود.
2. در مرحله دوم نوبت به نیل گذاری و تزریق گمانه های حفاری شده می رسد.
3. سپس باید سیستم زهکشی (در صورت نیاز) بر روی دیواره گود اجرا شود.
4. بعد پوشش سطحی بر روی دیواره گود انجام می شود.
5. در این مرحله کشش نیل­ها (در صورت طرح انکر) و نصب هدنیل صورت می گیرد.
6. در انتها پوشش دائم بر روی پوشش اولیه (در دیوارهای دائم) اجرا می شود.
7. مراحل ۱ تا ۶ تکرار می شود.

چنانچه لازم باشد و بر اساس مشخصات طرح و شرایط اجرایی، ترتیب انجام مراحل بالا قابل تغییر می باشد.

عملیات خاکی

در کل عملیات خاکی پروژه از دو بخش زیر تشکیل می شود:

خاکبرداری: تمام اقدامات مربوط به تخریب، حفاری و کندن هر نوع زمین، انبار کردن، جابجایی، بارگیری و جابجایی هر گونه مصالح خاکی در گستره محل انجام عملیات و یا خارج از آن (در صورت نیاز) که به فعالیتهای موضوع قرارداد هم راستا و مرتبط باشد. بطور کلی و عمدتا این عملیات بوسیله ماشین آلات و تجهیزات سبک و یا سنگین راه سازی انجام می شود، هرچند امکان دارد در صورت نیاز و با توجه به شرایط موجود ، روش های دستی و یا روش های انفجاری نیز بکار گرفته شوند.

1. رگلاژ: تمام اقدامات مرتبط با مسلح کردن ، آماده سازی، هموارسازی، حذف اضافات، پرکردن گودال ها و غیره، در تمام مراحل خاکبرداری، با هدف مهیا کردن زمینه مناسب برای اجرای لایه زهکش و یا نصب شبکه فولادی، در راستای پیش برد فعالیتهای همسو با موضوع قرارداد می باشد. عملیات فوق عمدتا توسط نیروی انسانی و تجهیزات سبک انجام می گیرد، البته امکان دارد در صورتی که لازم باشد ماشین آلات و مصالح و یا دیگر روش های موجود نیز بکار گرفته شوند.

بطور کلی موارد ذکر شده در این مشخصات فنی ناظر بر عملیات خاکی در گستره ی تقزیبی ۱۰ متری از خط پروژه است . عملیات خاکی در درون حفره ، به فاصله حداقل ۱۰ متر از خط پروژه، با متد های تأیید شده و زیر نظر دستگاه نظارت، به شکل حدوداً یکنواخت (بالاترین اختلاف تراز ۱۰ متر و کمترین شیب کلی ۱۰%) در کف گود و متناسب با پیشرفت اجرای سازه نگهبان، صورت خواهد پذیرفت.

عملیات خاکبرداری

در عملیات خاکبرداری به صورت پنل بندی شده روال به این صورت است که از ابتدای ترانشه آغاز شده و در امتداد آن در طول مراحل خاکبرداری، با ارتفاع و طول مشخص، ادامه خواهد یافت.
عملیات خاکبرداری در درون گود که حداقل ۰/۵ متر از خط پروژه فاصله دارد ، بوسیله ماشین آلاتی نظیر لودر (که دارای دقت اجرایی پایین تری می باشد) قابل انجام می باشد، اما برای محدوده ۰/۵ متری از خط پروژه بایستی خاکبرداری توسط ماشین آلاتی دارای دقت بیشتر (نظیر بیل مکانیکی) انجام بگیرد.
نخستین مرحله یا پنل خاکبرداری ارتفاعی دارد که خاک قادر باشد در کوتاه مدت (حدود ۲۴ تا حداکثر ۴۸ ساعت) بدون محافظت پایداری خود را حفظ کند و ماکزیمم ۲ متر (معادل عرض ورق شبکه های فولادی) دارد. لازم به ذکر است که پنل های بعدی نیز در بالاترین حالت به اندازه عرض یک شبکه فولادی یا کمتر، با توجه به دیدگاه دستگاه نظارت (بر طبق شرایط پایداری دیواره) ارتفاع خواهند داشت . نکته قابل توجه اینکه پنل برداری بدون اجرای سازه نگهبان (یا لااقل اجرای پوشش سطحی، در ترازهایی که بر اساس نقشه ها نیلی در پنل خاکبرداری شده موجود نیست) با ارتفاع بالاتر از عرض یک شبکه فولادی به هیچ عنوان جایز نیست. در صورتی که غیر از این باشد ، پیمانکار موظف است که پیشنهاد اصلاحی خود را به دستگاه نظارت اعلام نموده و نهایتا بر اساس نظر دستگاه نظارت نسبت به انجام اقدامات اصلاحی در کوتاه ترین زمان ممکن کوشا باشد.

هر پنل خاکبرداری با توجه به وضعیت دیواره گود از طول متغیری برخوردار می باشد. در کل پنل های خاکبرداری دارای ۶ متر طول هستند. در خاکهای ریزشی، یا سست و دارای مقاومت پایین، یا در شرایطی که پایداری و جابجایی های دیواره گود در صورت پنل برداری با طول بیشتر با تردید همراه باشد، طول هر پنل در بالاترین حالت می تواند بر اساس نظر دستگاه نظارت تا مقدار معادل فاصله افقی دو نیل مجاور کم شود. در زمین هایی که از مقاومت کافی برخوردار هستند ، بالاترین طول مجاز پنل از توان اجرایی پیمانکار تبعیت می کند.

بطور معمول پرتنش ترین وضعیت ناپایداری در زمان اجرا مشاهده می شود. بعد از حفاری و پیش از اجرای شاتکریت و نیل گذاری بالاترین احتمال بروز ناپایداری وجود دارد. به همین منظور بعد از هر مرحله حفاری لازم است وضعیت ظاهری شیب مورد توجه و بررسی قرار بگیرد. از جمله مواردی که می توان از آنها بعنوان پیش‌درآمدی برای اتفاقات ناپایداری و ریزش نام برد، شکم دادگی و دیده شدن جابجایی های بیش از حد می باشد. چنانچه علامت های از بروز ناپایداری دیده شود لازم است این موارد در اسرع وقت به دستگاه نظارت اطلاع رسانی شود.

عملیات رگلاژ

عملیات رگلاژ با هدف فراهم کردن بستری صاف و یکدست جهت نصب و اجرای لایه زهکش (در صورتیکه وجود داشته باشد) و شبکه فولادی، و به شکل عمده بوسیله ی نیروی انسانی و ابزار و تجهیزات سبک، انجام می پذیرد . به همین دلیل قسمت های زائد و بیرون زدگی های سطح همچون قلوه سنگ ها و یا برجستگی ها در شیاریهای باقی مانده از خاکبرداری یا بیل مکانیکی، چنانچه ارتفاع بیرون زدگی از رواداری ضخامت شات کریت (بر اساس مشخصات فنی مربوط) بیشتر باشد، بایستی پاک شود. در غیر اینصورت فاصله شبکه فولادی از سطح دیواره و ضخامت شات کریت از جایگاه برجستگی ها مورد محاسبه قرار می گیرد.
در صورتی که بیشتر حجم قسمت های زائد بزرگ نظیر قطعات بولدر، خارج از سطح قرار گرفته باشد لازم است به روش صحیحی پاک گردد. شیوه ی حذف این زائده ها باید به شکلی باشد که به نقاط کناری آسیب وارد نکند. چنانچه قسمت عمده قطعات سنگی بزرگ در درون خاک قرار داشته باشد، حفظ آن به شرط آنکه مشکل پایدار کلی یا موضعی بوجود نیاورد جایز می باشد، در غیر اینصورت بایستی قسمت بیرون زده به شکل مناسبی ( از جمله تخریب) مورد زدایش قرار گیرد.
فرورفتگی های موضعی که در موقع اجرای پوشش سطحی توسط شات کریت پر می گردد و مانع و مشکلی برای نصب مش بوجود نمی آورد . نیازمند رگلاژ و ترمیم نخواهد بود.
فرورفتگی های درخور توجه (از نظر عمق و یا وسعت) که نصب مش شده را با سختی همراه کرده و یا برای هرکدام از فعالیتهای اجرای سازه نگهبان از نظر فنی یا اجرایی مشکلاتی بوجود آورد ، به شکل صحیحی پر گردد.

روادارهای مجاز

از آنجا که اجرای عملیات خاکبرداری، در اصل با استفاده از ابزارهای مکانیکی انجام می گیرد، رواداری های زیر برای سطح تمام شده خاکبرداری (بعد از رگلاژ) در نظر گرفته می شود:

• پیش/ پس روی به نسبت خط پروژه در دیواره های قائم فاقد برم ۱۰+/۲۵- سانتیمتر می باشد
• زاویه انحراف دیوار گود از امتداد قائم ۱ درجه می‌باشد
• زاویه انحراف دیوار گود در هر مرحله به نسبت امتداد قائم برابر ۳ درجه است.
• پس روی دیواره بخاطر شیب منفی دیوار به اندازه ۲۰ سانتیمتر می باشد.
• تراز کف پنل برداشته شده به اندازه ۲۵ سانتیمتر است.

حفاری گمانه

بطور کلی از لحاظ زمان انجام مراحل عملیات حفاری گمانه ها می توان گفت که در زمان بندی های زیر انجام می شود:
الف) حفاری از روی خاک: بعد از پایان عملیات خاکی و پیش از اینکه عملیات نصب مش اجرا شود.
ب)حفاری از روی مش: پس از پایان عملیات نصب مش و پیش از اینکه شات کریت اجرا شود.
ج)حفاری از روی شات کریت: بعد از اینکه عملیات اجرای شات کریت انجام شد.
در حقیقت عملاً ، ترتیب انجام عملیات را نوع خاک و شرایط و روش اجرا مشخص می کند .
پیمانکار وظیفه دارد در خصوص تمام کارهای حفاری به تهیه گزارش های کارگاهی بپردازد و در طول مدت اجرا در دسترس بگذارد ، تا چنانچه دستگاه نظارت درخواست نمود این گزارش ها را در اختیار آن دستگاه قرار دهد .

تمهیدات لازم برای حفاری

برای انجام حفاری گمانه لازم است ابتدا مراحل زیر انجام شود سپس می توان حفاری را شروع نمود:

(الف) پایان یافتن عملیات مرحله پیشین و گرفتن تاییدیه از دستگاه نظارت در خصوص درستی انجام آن
(ب) پیاده سازی موقعیت دقیق گمانه در محل پروژه
(ج) دریافت مجوز آغاز عملیات حفاری
در عمق های سطحی پیش از انجام حفاری لازم است از برخورد نکردن به شریان های حیاتی و تاسیسات زیرزمینی شهری موجود اطمینان حاصل نمود. در صورتی که از وجود موانعی از این دست قبل از حفاری و یا برخورد به این موانع در زمان حفاری اطلاعاتی بدست آمد ، بایستی مراتب همراه با راه حل پیشنهادی پیمانکار، در کوتاه ترین زمان، به دستگاه نظارت اطلاع رسانی شده و تا زمانی که دستگاه نظارت در این رابطه تصمیم نگرفته و تعیین تکلیف نکرده است باید عملیات حفاری در آن مل به حالت تعلیق در بیاید.

عملیات حفاری

برای آغاز عملیات حفاری، لازم است دستگاه حفار در موقعیت درست و مناسب استقرار یابد. در زمان مستقر کردن دستگاه حفاری، باید امتداد بازوی حفاری (امتداد گمانه) دستگاه به صورت دقیق تنظیم شود. امتداد گمانه توسط دو زاویه قائم و افقی تعریف می گردد.
بطور کلی برای حفاری گمانه ها در روش میخ کوبی خاک، هوای فشرده برای تخلیه خرده های حفاری (Cuttings) مورد استفاده قرار می گیرد. در زمین های ریزشی بهره گیری از آب برای تخلیه گمانه، بخاطر تشدید ریزش، صحیح نبوده و مجاز نیست . مگر در شرایط ویژه و خاص که دستگاه نظارت انجام آن را تایید نماید. در صورتی که برای حفاری آب مورد نیاز باشد، بابستی زلال و با کیفیت مناسب بکار گرفته شود.
در زمین هایی که دارای ریسک ریزشی بسیار بالایی هستند و در امکان حفاری و نگهداری گمانه با قطر مورد نظر در آنها از لحاظ اجرایی ممکن نیست باید متدهای جایگزین نظیر تزریق و حفاری مجدد و یا غلاف گذاری در طول حفاری را مورد استفاده قرار داد.
در صورتیکه روش های تزریق و حفاری مجدد در طول حفاری استفاده می شود بهتر است که دوغاب در حدود ۳ به ۱ تا ۱/۵ به ۱ غلظت داشته باشد.

بعد از اینکه علمیات حفاری پایان یافت ، بایستی نسبت به نیل گذاری گمانه را در کوتاه ترین زمان ممکن اقدام نمود . به همین منظور، بطور حتم باید نیل مربوط به گمانه با کلیه تجهیزات مطابق نقشه ها و مشخصات فنی حاضر یا دستور دستگاه نظارت، در محل مهیا بوده و بعد از خاتمه عملیات حفاری گمانه و دریافت تاییدیه دستگاه نظارت، نسبت به جایگذاری آن در درون گمانه اقدام شود.

روادارهای مجاز

در گمانه های حفاری شده، مقدار انحراف مجاز مشخصات گمانه در مقایسه با نقشه های اجرایی عبارتند از :

• طول حفاری شده: ۱۰- سانتی متر
• قطر حفاری: ۵- میلیمتر
• زاویه قائم: ۲± درجه
• زاویه افقی: ۵ ± درجه
• جابجایی قائم: ۱۰± سانتی متر
• جابجایی افقی: ۵% فاصله افقی یا ماکزیمم ۱۰± سانتی متر، یا بر اساس نظر دستگاه نظارت

نیل گذاری

برطبق این مشخصات فنی و نقشه های ابلاغ شده، شیوه نامه ها و مصوبات مربوط، پیمانکار وظیفه دارد به طور کامل کارگاه را تجهیز کرده و تمام عملیات مرتبط با نیل گذاری و انجام آزمایش های کنترل کیفی را بدون کوچکترین اشتباهی به شکل صحیح، کامل و بی نقص اجرا نماید .

میلگرد

ویژگی های میلگرد : میلگردهای فولادی بر اساس مقاومت مشخصه دسته بندی می شوند. میلگردهای مصرفی از نوع A III با کمترین مقاومت مشخصه (مقاومت تسلیم کششی) معادل fy=4200kg/cm2 است.
نوع میلگرد مصرفی در نیل ها لازم است از نوع آجدار باشد.
قطرهای ذکر شده در نقشه ها برای میلگردها، چنانچه آجهای روی میلگرد منفصل باشد برابر قطر مقطع دایره­ای شکل میلگرد بدون لحاظ نمودن آج است، در صورتیکه اگر آجهای میلگرد متصل باشد، قطر میلگرد را می توان با قطر میلگرد صاف هم وزن آن برابر دانست .
تنها با مجوز دستگاه نظارت می توان در مشخصات میلگردها تغییراتی را اعمال کرد.

فاصله نگهدارها

قطعات تثبیت میلگرد موسوم به فاصله نگهدار،Spacer یا Centralizer که برای نگهداشتن میلگرد در درون گمانه با فاصله مناسب از دیواره آن، با هدف تامین حداقل پوشش دوغاب اطراف میلگرد برای تامین مقاومت چسبندگی مورد نیاز میان میلگرد و دوغاب در زنجیره انتقال نیرو بین خاک و میلگرد، مورد استفاده واقع شده و حضور آنها ضرورت دارد.
در انتخاب جنس، اندازه و ابعاد ، تعداد و فاصله میان اسپیسرها و قطعات دیگری که برای تثبیت میلگردها در جای خود استفاده می شوند، باید به شکلی عمل شود که افزون بر ایجاد پوشش تزریق لازم دور میلگرد، از جریان یافتن دوغاب ممانعت بعمل آورد و از لحاظ مقاومت و پایایی نقاط ضعف بوجود نیاورد. بطور معمول فاصله نگهدارها را از PVC، پلی اتیلن (HDPE) و یا دیگر مواد سینتتیک می سازند. کمترین ضخامت دوغاب اطراف میلگرد برابر ۲۵ میلیمتر یا مقدار درج شده در نقشه های اجرایی است ، بنابراین ضخامت (ارتفاع زواید) فاصله نگهدارها بایستی به شکلی انتخاب شود که دوغاب مورد نظر را در اطراف نیل در داخل گمانه پوشش دهد. در انتخاب شکل و ابعاد فاصله نگهدارها، بر اساس قطر میلگرد و گمانه و اندازه شیلنگهای تزریق و دیگر ضمایم نیل، باید به صورتی عمل شود که احتمال بسته شدن گمانه وجود داشته و از برگشت مطلوب دوغاب ممانعت نماید.

فاصله طولی فاصله نگهدارها در طول نیل از میزان صلبیت میلگرد تابعیت می کند و لازم است در انتخاب آنها بشکلی عمل شود که حداقل ضخامت دوغاب در سراسر طول میلگرد تامین شود ، به عبارت بهتر میلگرد در حدفاصل میان دو فاصله نگهدار پیوسته دچار شکم دادگی نشود. در کل لازم بذکر است که فاصله نگهدارها از هر سر میلگرد ببشتر از ۵/۰ متر و از یکدیگر بیش از ۳ متر نباید فاصله داشته باشند. مناسب تر آن است که پراکندگی توزیع فاصله نگهدارها در سرتاسر طول نیل تا آنجا که ممکن است یکنواخت باشد.

شیلنگ های تزریق

برای اینکه از پرشدن گمانه با دوغاب در زمان تزریق اطمینان حاصل شود ، گمانه از قسمت انتهایی با دوغاب پر می گردد. به همین منظور یک یا چند شیلنگ (متناسب با طول نیل و روش تزریق) با طولی حداقل به طول میلگرد (یا کمی بیشتر) به آن وصل می گردد. بطور معمول این شیلنگ از جنس PVC یا پلی اتلین HDPE ساخته می شود، و با عنوان شیلنگ تزریق شناخته می شود .

از آنجا که تزریق تحت فشار انجام می شود، پیش از تزریق، سرگمانه را بوسیله گچ مسدود می کنند . بنابراین برای اینکه هوای حبس شدن در داخل گمانه در زمان پر شدن آن با دوغاب خارج شود و علاوه بر آن اطمینان از پر شدن کامل گمانه با استفاده از مشاهده خروج دوغاب از سرگمانه، یک شیلنگ به طول تقریبی ۱ متر به سر نیل وصل می کنند . این شیلنگ را بعنوان شیلنگ هوا یا شیلنگ برگشت می شناسند، شیلنگ هوا به صورتی به نیل وصل می شود که ماکزیمم ۵/۰ متر آن در داخل گمانه قرار بگیرد.
معمولا شیلنگ تزریق در حدود ۲۰ میلی متر قطر دارد . جنس و ضخامت آن باید به صورتی باشد که بتواند فشارهای تزریق (طبق مشخصات فنی، نقشه ها یا شیوه نامه دستگاه نظارت) را دارا باشد.
پیش از اینکه شیلنگها به میلگرد متصل شود، لازم است سلامت و مسدود نبودن آنها بوسیله ی خاک یا دیگر اجرام مورد بررسی قرار گیرد. سطح خارجی و داخلی شیلنگها در زمانی که به نیل وصل می شود و همینطور نیل گذاری بایستی بطور کامل تمیز و از هر نوع آلودگی و آغشتگی به خاک، گل، روغن و غیره مبرا باشد.
اتصال شیلنگها به میلگرد ها توسط سیم آرماتوربندی (در فاصله های تقریبی ۲ متر) انجام می شود . لازم به ذکر است که نباید متصل کردن شیلنگها به میلگرد به آسیب دیدگی (مسدود شدن ، پرچ شدن، سوراخ شدن، له شدن) آنها منجر شود.
راه حلی که برای ممانعت از مسدود شدن احتمالی انتهای شیلنگ تزریق بخاطر ورود خاکهای درون گمانه به داخل آن در زمان نیل گذاری وجود دارد این است که در انتهای حدود ۵/۱ متری شیلنگ تزریق بر روی بدنه آن تعدادی سوراخ ایجاد شود.
برای اینکه کیفیت شیلنگها حفظ شود ، بایستی محل نگهداری و انبار آنها به شکلی باشد که آنها را از قرار گرفتن مدت زمان زیادی در مقابل تابش آفتاب و تغییرات شدید دمایی محافظت کند. بکار گرفتن شیلنگهای فرسوده(که ویژگی ها و وضعیت ظاهری آن دچار تغییر شده است) جایز نمی باشد ، بعنوان مثال نباید از شلنگ دارای پوسیدگی، معیوب یا بی کیفیت استفاده کرد.

روادارهای مجاز

در مواقعی که دستگاه نظارت رواداری ها را مشخص نکرده باشد ، عملیات تهیه و جایگذاری نیل بایستی در طیف رواداری های زیر انجام بگیرد:

• طول نیل: ۱۰- سانتی متر
• پوشش دوغاب تزریق: ۲± میلیمتر
• بیرون زدگی میلگرد از درون گمانه: ماکزیمم ۲۵ سانتمتر

تزریق

پیمانکار وظیفه دارد که تزریق گمانه های نیل و آزمایشات کنترل کیفی را بر طبق نقشه های اجرایی و مشخصات فنی حاضر و یا شیوه نامه های دستگاه نظارت انجام دهد.
در طرح تزریق موارد زیر به صورت کامل و دقیق ارائه می گردد:
نقشه آرایش تاسیسات تزریق: موارد زیر از جمله محل های سیلو یا انبار سیمان و انبار موقت سیمان، موقعیت ایستگاه­های تزریق شامل مخلوط کن ها، همزن و پمپ ها، مسیرهای انتقال، محدوده تحت پوشش هر ایستگاه تزریق، محل و نحوه تامین آب در محل ایستگاه را نشان می دهد.
سامانه مدار تزریق: نقشه شیوه ارتباط میان بخش های گوناگون یک مدار تزریق از جمله مخلوط کن، همزن، مخازن، پمپ، راه های منتقل شدن (رفت و برگشت) دوغاب، حجم سنج، فشار سنج، شیرهای قطع و وصل و کنترل جریان دوغاب، شیوه ارتباط مدار به شیلنگ های تزریق در هر گمانه، بایستی به صورت واضح، گویا و کامل تهیه شود.
تجهیزات تزریق: باید تعداد و مشخصات (سرعت و حجم چرخش مخلوط کن ها، فشار و دبی پمپ ها، حجم سنج ها و فشار سنج ها و …) هر کدام از دستگاه ها و تجهیزات استفاده شده درهر کدام از ایستگاه های تزریق ارائه شود.
نیروی انسانی: لازم است تعداد، سابقه و تخصص افراد پیش بینی شده برای اجرای دقیق، کامل ودرست عملیات تزریق مشخص شود.
مصالح: آخرین مورد تهیه برنامه ای است که مقدار مصالح مورد نیاز تزریق از جمله سیمان، آب، مواد افزدونی و ماسه را براساس برنامه زمان بندی انجام پروژه پیش بینی کند.